دایره المعارف زکی پدیا! (فرهنگ ِ واژگان ِروز - بخش دوم: اماکن)

دانشگاه آزاد اسلامی: مکانی که نه دانش دارد و نه اسلام و فقط آزاد است، از هفت دولت آزاد، جایی که در ازای پول مدرک می دهند، جایی که مشروطی سقف ندارد، جایی که شهریه هایش سقف ندارد، پول بیار، مدرک ببر.

در دیوان اشعار "خواجه عبداله جناح راستی" آمده است:

برخیز و مخور غم جهان گذران کنکور نداده، مدرکی نو بستان

در مدرک دولتی اگر سودی بود نوبت به تو خود نیامدی از دگران

مرکز حفظ و نشر آثار امام: شرکت بهره برداری از آثار و خط امام (سهامی خاص _ برادران انصاری)

مرکز اسناد انقلاب اسلامی: مرکز پالایش و پخش فراورده های تاریخی انقلاب.

مجمع تشخیص مصلحت نظام: گردهمایی جمعی از سران دلسوخته و مهره های سوخته نظام. سازمان بازنشستگی استوانه ها.

حزب موتلفه اسلامی: قبلا هیئت بود، بعدا جمعیت شد، بعدها حزب شد. موزه سیاسی_اقتصادی انقلاب. جناح بازار، لیبرال های اقتصادی مسلمان. سازمان ادوار بازار تهران. معاونت سیاسی اتاق بازرگانی ایران، تهران و چین. جایی که مالیات اصناف را از 70 درصد به 15 درصد رسانید. کسانی که برای انقلاب زحمت کشیدند و حالا انقلاب برای آنها زحمت می کشد. کسانی که به اسلام فقاهتی معتقدند تا زمانیکه به اقتصاد وارد نشود. کسانی که برداشتهای نو از رساله های علمیه دارند. گروهی که احتکار را به کشمش و مویز و گندم و جو محدود می دانند. کسانی که واردات می کنند مثل بنز، صادرات می کنند مثل شتر. افرادی که حیات ما دست آنهاست. یکی از جاهایی که احمدی نژاد زورشان به آنها نمی رسد.

اتاق بازرگانی ایران: هر چی کت و کلفت تو این مملکته، جایی که تکلیف نظام را مشخص می کند. هرکس صبحانه اش را دعوت بشود، بدبخت است.

حزب کارگزاران سازندگی: نمونه اصلاح طلب موتلفه. چه به لحاظ سیرت و چه صورت. اول راست مدرن بود، بعد شد چپ مدرن. کسانی که به لیبرالیسم از بیخ و بن معتقدند. دار و دسته هاشمی. افرادی که ممات ما دست آنهاست. کسانی که اسلام فقاهتی را قبول ندارند، اما مثل موتلفه دروغ نمی گویند. یکی دیگر از جاهایی که احمدی نژاد زورشان به آنها نمی رسد.

سازمان ملی جوانان: دفتر بازتولید فراورده های تنها چهره جوان دولت نهم، جایی که خاتمی درست کرد و فقط بدرد خودش می خورد. دفتر دولتی ستاد یاس. دفاتر بنیاد باران با بودجه بیت المال.

شورای نگهبان: نام شورایی است که وظیفه نگهبانی از قانون اساسی را برعهده دارد. جایی که افرادی از درون دولت، وظیفه نظارت بر عملکرد دولت در انتخابات را برعهده دارند.

مجلس شورای اسلامی هشتم: هر روز بدتر از دیروز. مجموعه وابستگان به عبداله جاسبی. هر چی آقای دکتر بگه. جایی که آبروی مجلس هفتم را برده است. افرادی که خیال می کنند تا آخر عمرشان مردم به ایشان رای خواهند داد. کسانی که هم جاسبی را دوست دارند و هم احمدی نژاد را. محل جمع آوری امضا در دفاع از دانشگاه آزاد. خوابگاه روزانه نمایندگان ملت.

دفتر تحکیم وحدت: جایی است که نه دفتر دارد و نه تحکیم و نه وحدت. بر سه قسم است: طیف علامه که آنرا طیف تحریم وحدت می نامند (به علت تحریم نمودن انتخابات) طیف شیراز که طیف ترمیم وحدت نامیده می شود (به خاطر تلاش در جهت مرمت این اثر باستانی) و طیف مستقل که ترحیم وحدت نامیده می شود (به علت آنکه از تحکیم خارج شده و آن را مرده می پندارد) مجموعه ای از افراد خالص که دست اندرکار دمیدن روح در پیکری بی جان هستند، چیزی که با دم عیسی هم زنده نمی شود، جایی که قبلا رئیس جمهور در آنجا بوده است، تنها جایی که مشایی آنجا نبوده است،

رسانه ملی: پشم شیشه، صفحه ای شیشه ای که مدام از آن قیافه های ریش دار نمایش داده می شود، خط مقدم مبارزه با تهاجم فرهنگی که فاقد حداقل های فرهنگ است، ابزاری فرهنگی که تعریفی از فرهنگ ندارد، جایی که بودجه زیاد دارد و خروجی اندک، نمونه موفق دستگاه دولتی، مکانی مقدس که در آن بازیگران مبتذل سینمای ایران همگی توبه کردند، ابزاری خواب آور با کمترین عوارض جانبی.

کیهان: رسانه ای عریض و طویل که آدم وقتی می خواند، خونش به جوش می آید. به اندازه وزارت اطلاعات ده کشور سند دارد. کاغذهایش ما را به یاد اولین روزنامه ایرانی در زمان ناصرالدین شاه می اندازد. با یک صدم پول روزنامه های اصلاح طلب، پدر آنها را درآورده است. از هیچ کس نمی ترسد اما همه از او می ترسند. لولو خورخوره نیست، اما همه را می خورد. روزنامه ای که اصلاح طلبان از آن بدشان می آید اما همه شان آنرا دزدکی می خوانند. سروش و دارو دسته کیان از آنجا درآمدند، اما حالا پدرشان از آنجا در می آید. تنها جایی که می تواند به مشایی بگو تو!....