۱۳۸۹ آذر ۲, سه‌شنبه

ناز و نِفس! (به لهجه ی مشهدی)


اَگِه چِلصد خَسِِه گارم دمِ دَس دِشتَه بِشی
به خدا حیفه ، که تو میل قِفَس دِشتَه بِشی!

توی پستو نَخِزی ، حال که تو مِیدون مِتِنی
هر قِدَم، صدتا خَطَرخوا ، پیش و پَس دِشتَه بِشی!

مو خَطِر خوایِ تویُم، کاشکِه تویَم ما رَه بِخِی
رو هوا رات مُبُرُم، کاشکِه هَوَس دِشتَه بِشی!

جیگرت زیر جیگرُم، دوتا جیگر دِشتَه بِشُم
نِفسُم توی نفسِت، دوتا نِفَس دِشتَه بِشی!

لب شیرین عسلیتَه مو ماخوام هی بُمُکُم
هرچی اَم رویِ تُرُش، اخمِ مِلَس دِشتَه بِشی!

تو اگر با مو باشی ، کارِه به هیچ کس نِدِرُم
نُمُخوام ای که تویَم کارِه به کس دِشتَه بِشی!

نِفَسُم پس می شینَه ، وَختِه سینه رّ جلو مِدی
ما رَه کوشتی نِمِخَه چاقو به دَس دِشتَه بِشی

تا نِفَس دِشتَه بِشُم، نازِتَه با جون مِخِرُم
تو ایشالا همیشه ناز و نِفَس دِشتَه بِشی!

Powered By Blogger

یه نظر حلاله! بده ، بعد برو!

kzvo,hid





Powered by WebGozar

بگرد و پیداش کن