پس از انتشار خبری مبنی بر عقیم کردن گربه ها در تهران، گروهی از گربه های تهرانی نامه ای سرگشاده بدین شرح منتشر کردند:
بچّه کاریِ فلّه ای ، حقّ ِ مسلّم ِ ماست!
«به چه جرمی ما را از داشتن فرزند که حق طبیعی هر جک و جانوری است محروم می کنید؟! چقدر تبعیض؟! همه ی ما می دانیم بایستی تمام گربه ها از حق و حقوق مساوی برخوردار باشند نه اینکه گربه های باقی شهرها بچه دار بشوند و ما در حسرت یک «میو میو» بچه مان بمانیم!
نمی دانیم شما انسان ها با خود چه فکر کرده اید؟! تا وارد حیاط خانه ی شما می شویم ما را با لنگه کفش می زنید و می گویید وارد حریم خصوصی تان شده ایم، اما حالا خودتان آشکارا نه تنها وارد حریم خصوصی ما شده اید ، بلکه هر کاری هم که دلتان می خواهد با آن می کنید!
ما که سر از کار شما آدمها در نمی آوریم! درست در شرایطی که رئیس جمهور ِ نخبه و مهرورز و عدالت پرورتان، مردم کشورش را به زاد ِ ولد و بچه کاری تشویق می کند و برای یک الف بچه ی ریغو و عرعرو ، یک میلیون تومان جایزه تعیین می کند، در کمال بی عدالتی و نامهربانی می خواهید برای عقیم کردن هر یک از ما 500 هزار تومان هزینه کنید؟! آیا می دانید با هزینه ای که برای عقیم کردن چند عدد از ما پرداخت می کنید چند دختر و پسر می توانند به با یکدیگر وصلت کنند و جهاز و پول رهن برای خانه شان داشته باشند؟! "نوبت به عاشقان که رسید، "آسمان تپید؟!"
کمی بیندیشید، عقیم کردن ما مهمتر است یا ازدواج کردن جوانان خودتان؟!
حالا خوب است که شما خرج خورد و خوراک ما را نمی دهید و اینگونه جوش زیاد شدن ما را می زنید، اگر خرج ما و فرزندانمان را می دادید دیگر چه می کردید؟! یحتمل سه سوته نسلمان را منقرض می کردید!
سگ ها را رها کرده اید و گربه ها را می گیرید؟! زورتان فقط به ما می رسد؟! شاید اگر ما هم مثل سگ ها پاچه می گرفتیم و پارس می کردیم، دیگر کسی جرئت نمی کرد به جای ما برای ما تصمیم بگیرد و این بلاها را سرمان بیاورد!
باور کنید ما برای خودمان در کوچه ها برو بیایی داریم، لااقل از این سبیل هایمان خجالت بکشید و این کار را با ما نکنید، آخر تنها راه کنترل جمعیت که این کار نیست، قول می دهیم قرص مصرف کنیم، فقط خواهشا این کار را با ما نکنید!
و در پایان به شما هشدار می دهیم در صورت عدم توجه به خواسته یمان همه ی ما گربه های تهرانی بار و بندیلمان را جمع نموده و به باقی شهرها برویم و شما با معضل "فرار گربه ها" مواجه شوید! آن وقت شما می مانید و این موش های چاق و چله، عمرا بتوانید بلایی که می خواهید سر ما بیاورید را سر موش ها هم بیاورید، و روزی خواهد آمد که شهر پر از موش شود و شما از ما برای برگشتن به تهران التماس کنید! از ما گفتن بود!»
