(1)
"شیرین "ِ بدپیله در "مونترال"!
یگانه "شیرین"ِ روزگار، "م. الف" از مونترال، "مولانا بدپیله" را "فرهاد"ِ خویش دانسته، غزل مکش مرگِ مایِ زیر را با پیشنهادهایی خفن خوفناک برای ایشان سروده و به پست عنترنتی مبارکِ ایشان فرستاده است. "مولانا" با خواندنِِ آن خوش خوشانشان شده، دلِ نازنینشان حسابی غنج رفته، به کاتبِ مخصوصشان دستوراکید فرموده اند، که به کوری چشم رقیبانشان و شادیِ جانِ رفیقانشان، تا "شیرین" نازنینشان، از پیشنهادهایِ باحالِِشان پشیمان نشده، آن غزلِ ملس را در این جا درج نماید! تا باد، چنین بادا!
فرهاد، زمان عشق و حال است بیا!
با یاد تو دل رو به کمال است بیا!
شیرین ز تمنّای دلش شعر سرود
این قصه هنوز ایده آل است بیا!
شد باز توسّط جوانان غوغا ؟!
این مشکل ما از اشتغال است بیا!
عاشق شده ای باز، و این آزادی
در کشور ما فرض محال است بیا!
گر باز بُود دولت ایران در خواب
محمود، دلیل اختلال است بیا!
تو "کشک" بسابی و بَری دل از ما
"بدپیله" همیشه اهل حال است بیا!
در جای خودت نشسته ای آسوده
"شیرین" تو آشفته خیال است بیا
پیمان بشکستی و برفتی ز برم
دلتنگ تو کل "مونترال" است بیا
چون شاد شَوم "موقّتی" یا "دائم"
در کشور ما "صیغه" حلال است بیا!
***************
(2)
کشکیّاتِ تصویری!
۳ نظر:
ف .الف
شعرت وصف حال ماست.چه زیبا سرودی .و خامه ات خوب به انشا پرداخت.
Evaaaaaa..... Khoda margam , in shero chera inja neveshtiiiii.....?!!!!!! Areeee
Bebakhshid, finglish neveshtam , emkanat nabood
ما هرچه پیام می گذاریم اینجا گم می شود نکند دست استکبار تا اینجا ها دراز شده باشد؟!
اگرچه حرف های قابلی هم نگفته ایم ولی عرض ارادتی می کنیم و دلخوش می شویم که مولانا می داند که ما می دانیم که هرکس می داند که مولانا چقدر عزیز است برای ما.
ارسال یک نظر