بس که از چَشمِ تو شِعرای خِفَن سر مِزِنَه
بِرِیِ خوندنشا، قلبِ مو پرپر مِزِنَه!
ما که حیرون شُدِم از نازِ نگاهِ تو، بِرار!
دلبریت دِرَه رو دستِ صد تا دلبر مِزِنَه!
هرکی غمگینَه و دل شيکَستَه و دربِدَرَه
شب تا صُب، اینجِه پلاسَه و بِزِت سر مِزِنَه!
اَگِرَم، گومِت كِنَه، صُب تا غروب، به يادِ تو
آه و نالَه مِكِنَه، تا خَنَه شا، عَر مِزِنَه!
ما زِمین خوردَه تِم، ای شِيطونِ نازِ ناقُلا!
دلِ ما، به شوقِ تو، خودشَه به هر در مِزِنَه!
وَختِه كه تو رَه مي بينَه، سبز و باصِفا مِشَه
چون مثِ باروني که تو کوها، جَرجَر مِزِنَه!
دلِ مو، حال مِكِنَه به يَگ نگاهِ مستِ تو
وَختِه كه پيشِ تويَه، هَف هَش تا ساغر مِزَنَه!
ديگَه، هيچ جا نُمُرُم، مشهدِرَه عشقَه، داداش!
چون كه سازِ عشقِرَه، چَشمِ تو مَحشَر مِزِنَه!
تو بيا پيشِ خودُم، اَتيش پَرَه! بِرِيْ خدا!
نِمِگي اينجِه، يكي دلش بِرات پَر مِزِنَه؟!
اَگرَم نَيِي، ميام مُدُزدُمِت هَمي روزا!
نَگي عشقُم از اي لافا، ديگَه كمتر مِزِنَه!
ما از اي فرهادِ بي كِلَه، كه بِيتَرِم، يَرَه!
كه به بيستون مِرَه و اي در و او در مِزِنَه!
شيرين او رَه نِمِخَه، با خسروَه سر مِكِنَه
امّا اي پر رو، وازَم، خودشَه به او در مِزِنَه!
ما فِقط، ميخِ تويِم، همينجِه، هيچ جا نِمِرِم!
تيشه يِ عشقِرَه، قلبِ ما قاييم تر مِزِنَه!
پس وازَم خودُم، بيا، جاي ديگَه نرو، جيگر!
عاشقايْ ديگه رْ، وِلِش! نبضِ مو تُن تر مِزِنَه!
الهی، بدپیلَه قربونت بِرَه، جونِ دلُم!
که صِفايِ تَنِ تو، طعنه به مرمر مِزِنََه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر